За стравот

се кашкаат малите дечиња во сопствената кал

си прат пили пајнчина, реки, езера, планети

и секое од нив верува дека е принцеза или крал

детското срце во нив со чиста љубов свети

но, со текот на годините сите се скамениле

сомнежот и стравот срцата им ги преплавиле

радоста со тага, животот со смрт ги замениле

и во сопствената матна река си се удавиле

стравот им станал животна тема број еден
помрачените умови во стравот се заљубиле
и за чудо, секој од нив длабоко бил повреден

и секој од нив во стравот и болката се изгубиле

и денес стравот како љубов ми го пропагираат

душите кои искусиле многу болка и страдање

и наместо раните душевни да си ги санираат

како вистина го продаваат сопственото бладање

и не рецкаат човече за ништо и се силно убедени

дека се просветлени во некаков си страв од Бога

и ако им кажеш нешто друго дури се и увредени
робовите на лукавиот и робинките на bhava roga

а јас, јас веќе сум ги одлежал болесатите детски
јас тој дел од Патот го имам поминато одамна

стравот го знам како искуствено така и теоретски