ПЕСНА ЗА ДРУГАРОТ ТИТО

Тро појќе од полојна век Мајкава Земја ја газам

Тро појќе од четврт век некаква поезија пишам

Многу лајна јадам, ич Господе Боже не се пазам

Чудно е како сеуште од воздухо загаден дишам

Уше од времето на Тито верглав жестоки теми

80-та беше годината кога почна моето будење

Тогаш почнав да читам за масонските шеми

Секое ново откритие стануваше ново чудење

Се будев од мракот на мојот ум свежо испран

Со срп и чекан и црвена петокрака на чело

Имав доживување дека за нешто сум избран

Исполнет со восхит за големото титово дело

Во тоа време вистината почнуваше да ме гори

Бев долг фитил ставен на врзопче од динамит

Тоа беше време на задоволства и ноќни мори

Почеток на ново лудило и смрт на стариот мит

Комунизмо и социјалистичкото самоуправување

Беа маратонци коишто го трчаа последниот круг

Таа декада беше фарсично ментално силување

Умре Тито и не можеше да го замени никој друг

91-ва се распадна и југословенската ни федерација

Тогаш се пролеа македонската наивна и невина крв

Дефлорацијата и првата менструација на мојта нација

Ги збунија умовите на политичко-религиозниот врв

И така збунети старо-новите комунисти одлуки носеа

За имиња, знамиња, грбови, устави, референдуми за се’

Нивните глупости со здраворазумската логика се косеа

Немаше ни еден ко Тито на Стаљин да му речи - НЕ!!!

Немавме масон од тежок калибар, иако имавме еден лав

Не ме оставајте сам, вриштеше крокодилската солза

И така шансата за живот ја претворија во пепел и прав

А од тоа само полит-олиго-психопатите имаа полза

Од 91-ва па се’ до денешен ден мајче му расплакаа

Како на плебсот така и на сите македонски капацитети

Дошто беше морално и духовно чисто тие го испокакаа

Но затоа во медиумите беа воспевани ко крави свети

Деновиве за 22 годишнината мафтаа со старите пароли

Колку биле заслужни за слободата, за прогресо и миро

О Господе Боже, колку сета таа лага до срце ме боли

Ко шо ме болеше бугарофилијата во оазата на Киро

Гледам како сите его гилиптери се‘ до денешен ден

Се обидуваат да го емитираат него Маршалот Тито

Вагинални чадови, ебачи на ветерот, кретен до кретен

Сите тие внучиња на тетка Корупција и тетин Мито

Оваа песна на мојта лична вистина му е посветена

Другарот Тито е матрица којашто сите ја емитираат

Жезлодржачите на тронот во замјата ни(м) ветена

За да ја зачуваат на чело круната средства не бираат

Имаме многу чукачи в гради и плукачи во далечина

Ветувачи на подобра иднина и борци за човекови права

И додека ме надлетуваат двоглави орли со бели кечина

Јас пеам песни за Тебе Господе, за Твојта вечна слава

Суета, се’ е суета, на светов и веков се’ е пепел и прашина

Егата сакаат да го досегнат најголемото его на светот

Така стануваат лесен плен на лукавата пеколна машина

И една од темите за којашто многу песни напишал поетот

Уште долго ќе се прераскажуваат прикаските за едно време

Кога владееше другарот Тито и комунистичката камарила

Кога боговите од смеа се бапкаа од земја и паѓаа на теме

Кога на ридестиот балкан еднаш една замја за пример била

Филмој, се’ се тоа филмој режирани за обичниот човечки ум

Будењето допрва следи, будењето од убавиот и страшен сон

А јас Господе се прашувам себеси КОЈ СУМ, ШТО СУМ???

Која е мојата мисија во овој миг, во овој век, во овој еон???