самоубиецот е на сцена

смртта е тема на мојов ден
смртта е повторно актуелна
заеби гешталт, заеби и зен
работата е проста, мануелна

земаш цевка и пукаш
земаш нож и качиш
нема после шо да кукаш
нема појќе да се мачиш

сите проблеми ги решваш за трен
нека биде потоп после тебе
ни долар, ни марка, ни јен
ни старец, ни татко, ни бебе

се враќаш во позиција првобитна
со шанса да се реинкарнираш
работата е навистина хитна
да се рикни или не - ти бираш

животот за живеење ти е даден
шо со него - работа е твоја
дали ќе биде успешен или јаден
дали ќе си дрвен коњ или троја

ако имаш мадиња продолжи
ако не, тогаш сечи или пукај
и те молам не туку должи
и те молам не туку кукај

куршум в мозок ти си рокни
нож меѓу ребра ти забоди
или од надвожњакот скокни
пиј стрихнини и живи соди

стани ушедна од многуте мрши
скурчено ми е од твоето кукање
работата ти ја сврши
со труење, колење или пукање

доволно долго со тебе се измачувам
за самоубиство ушедна причина ти си
еве на крајо и ова ти препорачувам
понекогаш е добро и да се виси

ако при рака ти имаш река
бујрум, ете ти, па се дави
нема зошто да се чека
мора нешто да се прави

6.8.96-то лето Господово

ОТПОРИ

несвесно сум изградил ѕидови длабоко во себеси
и секојдневно во нив удирам со главава тврда
сум го помрачил сонцето на внатрешните небеси
и сега не мом да се поместам, едвај се мрдам

како со духови се борам со несвесните ставови
невидливи, несфатливи, од некои минати искуства
длабоко во срцево рикаат моите заробени лавови
и како громови татнат сите потиснати чувства

знам дека треба да ги освестам и да ги спознаам
оти нема да стигнам далеку ваков каков што сум
и џабе по блогов и по фејсбук со стиховиве баам
морам да го ослободам срцево од несвесниов ум

ме сакаат

ме сакаат боговите а јас им се лутам
за се` што мојот ум погрешил на пато
и наместо да фурам и да си ќутам
во олово го претворам нивното злато

ме сакаат боговите за тоа сум свесен
иако свесноста повремено ја губам
тогаш кога сум депресивен или бесен
во лукавиот несвесно кога ќе се вљубам

ме сакаат боговите јас нивно сум чедо
ме лулкаат и со љубовта нивна ме појат
и знам дека сеуште не ми е дојден редо
божјите благодети срцево да ми го освојат

знам дека боговите ме сакаат како и јас нив
и знам дека еден ден тоа ќе го спознаам
и иако ни еден не ми е ни доложен ни крив
кога сум лут по сите нив ко бесно куче лаам

...

treba mi ono
sto jos niklo nije
u srcu covekovom
ono sto bogovima zavist
cini
i ljubomoru
treba mi tisina
koja mir s recju spaja
s-po-kojom
i raznosi je prazninom
beskonacnom
kao poruku
tim istim
bogovima
treba mi ...
zensko ljubece otvoreno srce
da primi mene
ovakvog
ludog
nestvarnog
izmorenog
Gospode,
trebas mi Ti
u meni

боли господе

боли господе длабоко во срцево мое гневот
гори пеколот потпален од мојот ум заблуден
утрово ѓаволот повторно го хранам со гревот
посакувам што поскоро да дојде денот суден

боли во мене секое сеќавање за саканите жени
острици во центарот на душава моја забодени
денеска како зла крв течат низ моиве вени
примални крици од усниве молчеливи неослободени

боли и од креветов да се поместам не можам
еонскава тага збирана по животните беспатија
премногу љубов утрово јас морам да вложам
да им простам на сите оние што не ме сфатија

ах колку боли кинењето на врските со сите други
ооооо колку утрово самиот на себеси си тежам
и додека возовите повторно ги газат истите пруги
јас од помислата да станам од креветов се ежам

ме болат однатре некои неосвестени душевни јадови
врз срцево мое ко длабоко врежани временски жигови
знам господе, еден сум од многуте незадоволни гадови
залудно ги арчам овие твои скапоцени животни мигови

ме боли оваа твоја секојдневна незаслужена милост
се чувствувам ко паразит што сопствената крв ја цица
ми фали женско срце кое ќе ја излечи мојава гнилост
океан сум и мамец и клен закачен на својата јадица

боли безживотноста во меѓупросторов мој вткаена
ми фали реброто од под срцево мое некогаш украдено
душава во вртлогот на животната река ми е удаена
нешто демонско во умов мој ближните имаат всадено

боли тоа што ни самиот повеќе не се препознавам
низ животов врвам ко некое невино и наивно бајче
дека сеуште постојам од вестите на тв дознавам
од оние што ми убиле татко и расплакале мајче

боли господе и немам кому сево ова да му го кажам
боли како смрт љубовта со душите блиски несподелена
боли господе верувај ми барем ти знаеш дека не лажам
боли утрово во мене и сакам да ме чуе сета вселена

ОКУПЦИЈА ВО 26 СЛИКИ (или ... Питам се питам се, који лед није смрзнут?)

окупираат дворишта, паркови, ега и стритови
окупираат салони, фоајеа, ентренси и скверови
окупираат сајбер спејсови, тотеми и митови
се` она што пред нив го окупирале други ѕверови

го окупираат светот на моќните корпорации
го окупираат просторот на слободните ѕидари
окупирани од окупацијата на своите халуцинации
се оддалечиле од мудроста на народните видари

а јас его лудакот постојано се преиспитувам
зошто наместо ослободување го користат поимот окупирање
бидејки јас слободата повеќе ја претпочитувам
окупацијата ми личи на ментално онанирање

ослободи го вол стрит

NUOVUS ORDO SECULORUM

лукавиот се воврел во умовите помрачени
и со врело железо срца заблудени жигосува
од коренот на лозата многу нишки одлачени
папата лично ѕверот го крсти и блаосува

оние што го распнаа Спасителот сакаат сега
да ги поробат душите на Неговите божји чеда
јамаката ѕверот сам околу вратот си ја стега
кога тогаш ќе потоне во својта глупост и беда

убедени дека Госпо за мадиња го имаат фатено
разгоропадено убиваат по светот - демократски
несвесни дека кармата не си ја имаат доплатено
безочно го промовираат својот режим автократски

веруваат дека сите конци в раце ги држат цврсто
зборуваат преку парите и јазикот на нишанот
не знаат дека само со едно мало движење на прсто
секое масонско копиле може да биде збришано

поклониците на мамона се толку силно уверени
дека тие владеат со светот, преку пари и моќ
мислат дека преку цевките кон сите нас вперени
можат светлиот ден да ни го претворат во црна ноќ

дека се таинствени патиштата Божји тие не знаат
не веруваат дека љубовта го одржува жив светот
и додека зад петици пциштата нивни ми `ржат и лаат
заедно со словото Божје се дружиме јас и поетот

сме одбрале тема за новиот поредок светски
сме решиле мал придонес да дадеме личен
сакаме да го отсликаме на наш начин поетски
овој момент кој го сметаме за клучен и критичен

свесни дека ова е време на злото или kali yuga
свесни дека ова е дното и врвот на човечката еволуција
и скоро секој човек кој на молохот му е покорен слуга
истовремено е бојно поле за нова духовна револуција

од бездната се раѓа свесност на многу високи нивоа
новите отелотоврувања гласот Божји во себе го носат
копнее за слобода секое битие од арката на Дедо Ноа
робовите се` почесто и погласно на ѕверот му пркосат

ова е време на длабоки промени во човечките срца и умови
време на откорнување на старото и вкоренување на новото
време е за напуштање на ќорсокаците и мрачните друмови
и свртување кон вечните врдности пренесени преку словото

Господе имај милост кон заведувачите и кон нас заведените
Господе отвори ни ги срцата а посебно отвори ни ги умовите
Внеси љубов во срцата на мажите и мудрост умовите на жените
И помогни ни да не заталкуваме по на лукавиот друмовите

За љубовта

Верглаат умовите човечки за љубовта, О Боже
Се натпреваруваат љубов што е да си докажат
И секој од другиот повеќе љуби, знае и може
А пред се` себеси, а потоа другите ги лажат

Не знаат ништо, малку можат, а колку ли љубат
Колку нивните концепции, сомнежи и стравови
А во етерот сите јасно и глaсно без срам трубат
Во љубовта сме нежни лавици и моќни лавови

А љубовта во нивните срца молчи и си се смее
Иако прекриена со купишта гнев и еонска тага
Таа гордите вљубени глави како снопје ги жнее
И во вечниот бескрај ја пишува својата сага

Бог е љубов! - сите духовни Учители тоа го зборуваат
Го откривте ли тоа во своите срца, о глави вљубени
О папагали кои напамет приказната ја повторуваат
А кога ќе се јави љубовта, тогаш сте ко изгубени

Љубовта е еднакава на смрт, го знаевте ли тоа?
Љубовта е потоп што преплавува, земјотрес што руши
Љубовта е Содома и Гомора и бродот на дедо Ноа
Пожар што срца согорува, пустина што усни суши

Љубовта е најголемиот убиец и креативен чудотворец
Љубовта е длабока без-дна во која сите души про-паѓаат
Љубовта е работливиот Германец и мрзливиот Црногорец
Таа е почва во која плодовите умираат,а семињата раѓаат

Ах, колку за неа сакаат да пљампаат нашите човечки ега
Ах, колку сакаат да копнеат, да воскликнуваат, да патат
А љубовта ни е постојано под носот, баш овде и баш сега
Но, срцата не чувствуваат, а умовите не можат да сфатат

Срцата сме ги стврднале, скамениле и во студ сме ги остинале
Со умовите во страст заблудени и со лажни вредности помрачени
Во текот на животот сфаќаме дека на крајот кур сме шинале
Со своите земски блага, со позициите стекнати и титулите врачени

А во меѓувреме, љубовта ни станала мал флерт, сексуален чин
Срцебоцкање, нервоза, напор или повремена доза на тестостерон
Невината ќерка станала кучка, во ѕвер се претворил божјиот син
Заталкале во бескрајот, а за да се вратат назад им треба еон

И повторно е виновна таа - љубовта којашто срца заведува
Повторно е крива таа - љубовта - којашто срца на парчиња крши
И пак е љубовта таа којашто душите длабоко ги повредува
Којашто младите вљубеници ги претвора во лешеви, трупови, мрши

А таа е првиот и единствениот закон на антигравитација
Којшто мртовците ги закопува, а живите ги воздигнува
Љубовта ми ја порекнува секоја ментална мастурбација
Потоа кротко ми се насмевнува и заводливо ми намигнува

Ја знаете ли љубовта навистина, о вие што жарко ја опишувате
Имате ли барем една права средба со неа и исконско доживување
О вие мачни души што секојдневно здивот нејзин го вдишувате
И од сржта своја правите ментално, вербално и телесно силување

Не, нити јас, нити пак вие знаете што е љубовта права
За љубовта можеме само да претпоставуваме и нагаѓаме
Затоа Господ ни дарил љубечко срце и мисловна глава
И додека неа не ја откриеме ќе умираме и ќе се раѓаме

WHERE THE MACEDONIAN DRAGONS FLY :)

http://www.youtube.com/watch?v=1x8MNR1J8qE

Бичкии

оштри
дрндаат
а не се слушаат
себеси
бичат
напразно
бесполезно
трули
трупци
суви гранки
црвјосани штици
прават талаш
бичкии
бичат
ли бичат
без престан
без смисла
без ...

креација

ништо ново не креираме
се` што било е и ќе биде
само меѓусебно се фолираме
она што поминало тоа пак иде

нема ништо ново на светов и веков
а се` изгледа како новина
го зборам истото што веќе го реков
ја користам истата сировина

се џарам ко теле во шарена врата
не го препознавам сопствениот лик
картите одамна ми се шпата
воле сум а изигрувам разјарен бик

и си мислам дека нешто креирам
а исти зборови верглам постојано
сал нови комбинации комбинирам
се` е веќе одамна речено и напишано

O ќептан, мај ќептан

светиот шепот свето и` шепоти на светата зора
свет е светот на светците кои свето светат
и додека денот им се претвора во ноќна мора
светите светци свети мрежи за слепците плетат

о господе, ги сакам мастерите самопрогласени
светот со светоста на светиот шепот го просветлуваат
верувам дека во светата мугра многу души ќе бидат спасени
се надевам дека светлината во срцата свои ќе ја сочуваат

Пукотници се слушаат од Галичник до Река

пукајте во мене, јас сум небо, нема да ме промашите
пукајте во мене со сета сила на вашиот гнев
пукајте во мене и тогаш кога ќе се уплашите
пукајте и немој да мислите дека правите грев

пукајте во мене кога ви ги исмевам боговите и мастерите
кога се мајтапам со вашите соништа и вредности лажни
пукајте во мене, не се битни мотивите или намерите
пукајте во мене и тогаш кога сте депресивни и тажни

пукајте во мене со погледи и со зборови прости
пукајте бидејки јас тоа сигурно сум го заслужил
пукајте во мене со подлости, со интриги, со пцости
пукајте кога веќе шанса за пукање сум ви пружил

пукајте без око да ви трепни, немој да ме штедите
јас сум бесконечна празнина и можам да ве примам
подобро мене, одошто самите себеси да се повредите
пукајте во мене, за вашите куршуми разбирање имам

а од вас јас ништо не барам и ништо не очекувам
освен она што вообичаено по инерција го правите
и не берете гајле, знам како раните да ги лекувам
пукајте веќе еднаш и престанете да ме гњавите :)

Facebook or Vanity fair

продаваат семки, леблебии, кикиритки
продаваат сончоглед, бадеми, лешници
господе, за нивните его умови плитки
јас сум еден од најголемите грешници

опсано е човек да е премногу свесен
опасно е да притискаш прави копчиња
нивниот ум многу лесно станува бесен
ќе те распнат неговите верни ропчиња

продаваат ф`стаци, оние најпродуховени
прадаваат ореви, оние што знаат и можат
несвесни дека се пленови лесно уловени
спремни во бесот со нула да те помножат

опасно е кога слабостите ги препознаваш
посебно е опасно кога ги знаеш и игрите
во искушение си опасни контри да им маваш
и да изигруваш нај-тигар помеѓу тигрите

о господе, често свесно им продавам и јас
понекогаш знам многу убави работи и да купам
дали господе од лукавиот ќе доживеам спас
тогаш кога ќе престанам со него да се дупам

а сакам дупашлаци, мајтапи, сакам да се шегувам
со празно шупливите бадеми, ореви и лешници
многу често муабето во друг правец забегува
и тогаш станувам еден од најголемите грешници

уживаат моите игри да ги прогласат за грешни
колку со сласт ме расчеречуваат и распнуваат
и додека детето во мене игра, баш ми се смешни
ги гледам како победнички во играта ликуваат

о господе, на мира не ги оставам продавачите
боцкам онаму каде што најмногу егата ги боли
најмногу ги сакам проповедниците и толкувачите
господе, прости ми, грешникот во мене те моли

Јас и натаму сакам во нивните очи да сум грешен
Моето дете сака да остане живо, радосно и палаво
Јас сакам да сум чуден, лош, не-воспитан, смешен
Тоа докажува дека во мене сеуште има нешто здраво

Bocca (или страдање во бело)

Погледнуваш во нечии очи
Длабочина ...
До бесконечност
И се прашуваш ...
Без зборови
Онака ...
Се чудиш
В-чудо-не-виден
Си велиш - Боговите мора да згрешиле негде
Зарем е можно
И повторно и` се враќаш на “реалноста“
Гледаш ...
И не можеш да и` се изначудиш
На реалноста
Се прашуваш
Со зборови
Како е можно?
И пак се чудиш
Прашање со чуденка на крајот
Онаму каде што се среќаваат световите
Гледаш светнува бистрина
И извира солза
И умира на изворот
Сопрена
Од болка
Од страв
Да не биде препознаена
Од мене
Господе
Страдање ...
Никогаш досега не сум видел страдање во бело
Прекриено со толкава прекрасна убавина
И женствено достоинсво
Облагородена грациозност
Тоа убива
И боли
И храбри
И исцелува
Си мислиш ...
Со поглед
Вперуваш
А целта ...
Бесконечна
Погледот ти се храни со убавина
Мир и љубов те прекриваат
Како топла мајчинска прегратка
И некоја цврстина однатре ти дава храброст да опстоиш
Во разговорот
Свесен с-ум
Свесноста во мене ...
Не ми дава да бидам обземен
Свесноста во мене ...
Ах таа свесност
Тој висок врв вперен во небесата
Ништо не може да го преплави
Дури ни љубовта
Ни страдањето
Ни смртта
Само слободата може ...
Седам така в-чудо-не-виден
Свесен
И не можам да му се из-на-чудам на горнион
Ме става во искушенија на кои не можам да им подлегнам
Свесен с-ум
Знам дека боговите заоѓаат во мирот
Бев почестен да го почувствувам мирот
Во ...
И ...
Тогаш повторно светнаа солзите
На границата
Помеѓу световите
Ах, само да знаете колку во моментов ми сметаат зборовите
И ми недостасуваат исто-в-ремено
Свет` е овој свет
Иако не-до-изречен
Тој кажува се`
Преку својата не-до-из-реченост
И` погледнав во бесконечноста
А таа ми рече
Ова сум јас
Се насмеав
Внатре
Во себеси
Молчеливо
Човек копнее ...
Копнее по самиот себеси
Ах, колку боли тој копнеж
За себе-спознание
Се` додека ...

Митарење

Умираат старите мисли, зборови и дела
Како стари влакна од зимските ни руна
И се` додека во нас врие крвта врела
Копнееме за трон, за жезло, за круна

Секое его сака да остави своја трага
Па макар натопена со туѓи солзи и крв
Убеден во вистинитоста на својата лага
Секој сонува за некаков имагинарен врв

Тежнеејки да ја оствари посакуваната цел
Користи средстата што му се на располагање
Несвесен дека малку дал а премногу зел
Плодна е почва за нова смрт и повторно раѓање

Осцилации

ОСЦИЛИРАМЕ МЕЃУ СОПСТВЕНОТО ДОБРО И СОПСТВЕНОТО ЗЛО
МЕЃУ СВОЈАТА ЉУБОВ И МУДРОСТ И СВОЈАТА ГЛУПОСТ И БЕДА
ТЕЖНЕЕЈКИ КОН СВОЈОТ ВРВ СЕ АКАМЕ ОД СОПСТВЕНОТО ДНО
А ПОТОА КАКО ДЕЦА ПЛАЧИМЕ НАД СЕКОЈА ЗДОБИЕНА ПОВРЕДА

Исус Христос од Назарет

Слегуваме на земјава според волјата Твоја
Слегуваме Господе како несвесни Богови
И секој во себеси го носи коњот од Троја
Секој ќе биде искушан од оној со рогови

И јас како и вие имам убедувања и искуства
И јас како и вие имам едно тело и еден ум
И јас поседувам разни мисли и разни чувства
И јас се обидувам да спознаам кој сум, што сум

Се среќаваме повремено во реалноста виртуелна
Понекогаш во сон,а понекогаш во состојба будна
И секое его сака да завземи позиција челна
Водејки некаква си несвесна его игра залудна

Секој нешто научил, доживеал, искусил, пробал
Секој грабнал ронка мудрост од Твојата вселена
Секој дел од душата своја на ѓаволот му продал
Секој по тро ја искакал и помочал белата пелена

И Го грабнал својот Бог под мишка ко книга
И цитира зборови и стихови наизуст научени
И до небеси својот глас Господе го подига
А не знае за злосторствата во име Твое случени

Се бориме како крвожедни ѕверови во оваа арена
Ние паднатите ангели со бесни умови и срца огнени
И сите сонуваме за рајот, за земјата ветена
Додека зла крв тече низ нашите артерии и вени

Некој се фатил за Тебе Исусе Христе, О Господе Боже
Некој цврсто се држи за Мохамед, Заратустра, Буда
Премногу труд во задржување на предрасудите е вложен
Од страна на секоја земна заблудена глава луда

А јас, јас запамтив само една реченица вистинита
“УБИЈ ГИ“ АКО НА ПАТОТ ГИ СРЕТНИШ ИСУС, МОХАМЕД ИЛИ БУДА
Додека нив не ги “убиеш“ умот твој и натаму ќе скита
Во земјата на Алиса исполнета со безброј разни чуда

старо ново

имам deja vu од некои претходни реинкарнации
чувствувам како искуствата ми се повторуваат
старите теми ми се јавуваат во нови варијации
духовите на минатото сега и овде ми зборуваат

господе како ништо да не се сменало со еони
старите рамки со нови слики се пополнуваат
пирамидите се запоседнати од новите фараони
новите зраци во старите сенки се засолнуваат

и денденес ја чувствувам шпанската инквизиција
вооружена со нови најсуптилни цензорски методи
ме брише без пардон новата крстоносна полиција
и секоја моја различност дирекно в очи ги боди

старите тронови од нови задници се запоседнати
златните жезла најцврстите раце гордо ги држат
главите на новите робови до земја се наведнати
истите `ртови и денденес по мене злокобно `ржат

старите глупости нови усти свечено ги изговараат
а јас отстрана жално ги гледам и пак им се чудам
пак за стари работи наново со ѓаволот преговараат
се преиспитувам себеси зошто јас за сето тоа судам

старото како ново да ми го подметнат се обидуваат
старите рани со нови лекови сакаат да ми ги излечат
и додека нови вавилонски кули в небеси подигнуваат
посакувам старите вредности срцата да им ги очовечат

Господе, помогни ми

Господе помогни ми со его умов да се справам
Да престанам со ревносните борци да се борам
Помогни ми Боже љубов од се`срце да им давам
Она што е по волја Твоја, тоа и да го сторам

Господе помогни ми да ги надминам своите мани
Да ги прочистам умов и срцево од еонската кал
Господе, со љубов и мудрост Ти нив ги нахрани
И напој ги со живата вода од Твојот свет грал

Господе помогни ми да станам тро посвесно битие
И да се издигнам над сопствената глупост и беда
Да престанам да им го толкувам Христовото житие
И да си ја излечам сета длабока душевна повреда

Господе помогни ми на Патот повторно да се вратам
И внеси јасеновиден поглед во моиве заслепени очи
Помогни ми чесно цената за гревовите да ја платам
И да се идентификувам со Оној што во мене сведочи

Panta rei

луѓето ги менуваат своите погледи кон свето
нивните умови се лелеат како на ветро вејки
едно мислат, друго зборуваат, а прават трето
започуваат со плачење, а завршуваат смеејки

искуства

ме продадоа за купишта девизи,
а сега сакаат за ситно да ме купат
и денеска ми нудат измислени кризи
о господе со кого ли в мозок се дупат

ме ставија на берзите како ефтина роба
и секојдневно ја менуваат мојата цена
искуствата лични ќе ги носам до гроба
оние со нив и оние со бившата жена

?

мртов сум господе, повреден и депресивен
и прифатен да бидам од некоја жена сакам
и со љубовта нејзина пак да бидам оживен
тогаш ќе престанам по беспатијата да акам

мртов сум господе, но ќе оживеам како и да е
ни една педа не можам напред да се поместам
огромно количество љубов во срцево мое чмае
сепак, ми треба уште малку време да се свестам

знам дека имам во умов некои несвесни блокади
последици од некои длабоки емоционални рани
постојано некоја подмолна јанѕа однатре ме јади
и моите слабости со негативна енергија ги храни

ти ми си потпора о господе боже, чувствувам и знам
и нема да се откажам од смислата, љубовта и одот
и се`, буквално се` од себеси тебе господе ќе ти дам
и верувам дека тогаш живот ќе му дариш на плодот

знам дека кога ќе заслужам ти ќе ми отвориш врата
а дотогаш најдоборото од себеси морам да го вложам
и ќе му се радуваме на убавината јас и ти, ние двата
и додека верувам во тебе, знам, сакам, умеам и можам

о боже, и покрај големиот број грешки од мене сторени
ти сеуште од длабочините на срцево тивко ми зборуваш
со љубов ги храниш сите мои надежи до смрт преморени
сал ти боже вистински ме љубиш и мудро ме прекоруваш

а јас од тебе и натаму постојано нешто ко питач молам
дај ми сила да издржам, дај ми жена што ќе ме прифати
а никако да се поместиш од срцево мое да ти дозволам
и на крајот пак ти си тој што мојата сметка ќе ја плати

прости ми господе што се чувствувам ранет и безвреден
фрлен покрај патот, во ендекот и прекриен со прашина
сокриен во себеси, истоштен, остарен и душевно беден
како некоја стара и во отпад фрлена `рѓосана машина

душа која си го отслужила своето и денеска никому потребна
отуѓена од тебе господе, повредена од себеси и од светот
чека и нејзе да и` дојде редот за последната поворка погребна
со земја да и` биде прекриено телото, а со заборав поетот

но, има во мене еден пргав и нескротлив, неразбирлив дел
има нешто во мене бунтовно, расколничко, бесно и диво
има нешто кое верува и знае дека самото на себеси си е цел
има во мене нешто непокорно, љубовно, креативно, живо

токму тоа господе ме бодри и не ме остава да рикнам на мира
не ми дозволува да се предадам, да се откажам од тебе и од себеси
и клокоти во срцево мое, како во некое буре што зоврива шира
и постојано сонува, трага, копнее по и тежнее кон твоите небеси

се обидов

се обидов да им зборувам на нивните умови помрачени
се обидов да им се доближам на нивните срца скаменети
бргу увидов дека од смртоносни дози глупост се озрачени
и катодните цевки со LED технологија не им се заменети

им зборував со јазикот на ангелите, за нив премногу чуден
а тие го изблуваа отровот од своите змиски јазици лукави
и за суета и кривоклетство, о господе, од нив бев осуден
и кога “докажаа“ дека сум луд, тие се почувствуваа “здрави“

чудно, не им се лутам, сочувствувам со таквите како нив
и си велам “господе, прости им, тие не знаат што прават“
јас знам, иако луд, сепак од нив сум повеќе здрав и жив
и знам дека и тие ангелски ќе зборуваат кога ќе оздрават

Ako

Ако те пуштам во моите најдлабоки длабочини
Ќе знаеш ли да се справиш со мојата површина
Ако ти го понудам безбројот на моите нијанси сини
Ќе умееш ли да ја препознаеш мојата боја сина

Ако ти дозволам во моето срце да влезиш
Ќе знаеш ли да го најдеш патот за назад
Ако не знаеш на крај со мојот ум да излезиш
Биди сигурна дека мислите мои ќе те згазат

Ако немаш тро љубов и разбирање за самата себеси
Бегај, не ми се доближувај, добар сум за избегнување
Ако не сакаш заедно да летаме во внатрешните небеси
Верувај ми, се` понатаму ќе биде само обично силување

God Bless Macedonia
by Jove Hagievski on Tuesday, February 22, 2011 at 1:24am
kinky

перверзни зомбии околу мене перверзија шират
а јас се обидувам да останам нормално - луд!!!
додека тие непрекидно во етерот онанират
и меѓусебно, а “по тро“ и со народо чинат блуд

се обидувам да останам настрана од сето срање
да не влезам во бои, лакови, фрчи и четки
да не бидам жртва во некое сенародно “клање“
да не плаќам подметнати и туѓи крвави сметки

но, прашање е колку може човек да остане чист
покрај толку перверзија којашто пичи низ етерот
во ова време во кое владее лукавиот антихрист
тешко е да не те фати мајата и да не те одвеј ветерот

перверзни толосуми се мотаат низ темнината
и сите пуљат да ти го опашат, да ти го збичат
и разбира се, за се` врз тебе да ја фрлат вината
да ти го сменат идентитетот и да те обезличат

господе, имај милост кон мене грешнаго
господе, дај ми сила да им одолеам на искушенијата
господе имај милост кон мене неутешнаго
и кажи ми вошто е штосо со јаболкото и змијата

Те молам немој

немој да си помислиш дека ти се додворувам
немој да мислиш дека некаков притисок правам
знај дека ова што ти го пишувам и зборувам
е божји дар што од срце искрено ти го давам

немој ни да помислиш дека имам намери задни
немој, те молам, ќе го повредиш во мене човекот
немој било што негативно на памет да ти падни
знај дека единствено љубовта твоја тебе ти е лекот

а мене, мене уште вечерва можеш да ме заборавиш
и јави ми се ако осетиш дека љубовта моја ти треба
само те молам немој срцето свое да го закоравиш
немој да си го затвораш патот кон внатрешните неба

Кога ти реков дека “ Знам со кој си имам работа“

господе сега навистина знам со кој си имам работа
денеска навистина станав во потполност свесен
тој над мене славеше победа минатава сабота
јас уште еднаш нему му бев плен многу лесен

за многумина пајажината што ја плете е невидлива
бидејки многумина со него се имаат поистоветено
и длабоко се убедени дека живеат во вистината жива
несвесни дека лукавиот ќуљафката им ја има сплетено

ах само барем малку да прогледаат и да спознаат
дека многупати истиот тој им го скроил ќурот
можеби кога ќе искусат и увидат, ќе се покаат
пред на посмртницата да им биде удрен мурот

п.с.

сакам пред зборовиве да не затвориш очи
сакам да ги прочиташ свесно и да ги сфатиш
не сакам на душата своја да и` направиш злочин
не сакам заради него ти убавино да патиш

Семинарска работа


толку многу работи сакам да ти кажам
а сакам да ги премолчам истовремено
бидејки знам дека кога зборувам - лажам
и тогаш лукавиот потполно ме има обземено

толку многу работи со тебе сакам да сторам
да те впишам во сопствениот генетски код
па сепак да се преиспитам себеси морам
дали сево ова не е на фантазијата моја плод

толку многу сакам да ти влезам во суштината
без збор да прозборам, без да мрднам со прст
сегашност сум и минато што се повторува во иднината
уште еден Исус што себеси се распнува на крст

сакам

сакам да ги споделам и почетокот и крајот
сакам во тебе да умрам и пак аа се родам
сакам убавино и од пеколот и од рајот
сакам, о љубов, двајцата да не` ослободам

сакам срцево мое во твоето срце да се смее
сакам умов мој во твојот ум да мирува
сакам гласов мој од твоите гради да пее
и свесноста моја со твојата да се проширува

чувствувам

имам чувство дека крајот му се ближи
на мојата потрага по тебе - изгубениот дел
чувствувам дека умов престанува да се движи
и дека се наоѓам пред вратата на својата цел

и не знам што да направам, неискусен сум
дали да почнам да молам на колена клекнат
со искрено љубечко срце и со отворен ум
се` додека во тебе сите цврстини не омекнат

или свесно, покорно и трепеливо, да чекам
срцето твое бо-женствено да ми го отвориш
и еднаш засекогаш да престанам да пекам
по зборовите - влези внатре да се одмориш

уморен сум, верувај ми, чекорот ми е бавен
сакам и верувам дека вистинската ти си
и јас како тебе сум доволно измачен и изгњавен
ако не си таа, те молам, речи ми - оди си!!!

па сепак, внатре чувствувам дека те знам
и покрај сите твои студени ѕидови и отпори
верувам дека кога себеси сиот ќе ти се дам
и срцето твое во моево ќе поска да се одмори

не ги знам сите одговори и сите животни тајни
и во моментов нависта за избегнување добар сум
сеуште сум неопитен во процесите спознајни
но верувај ми - имам добро срце и отворен ум

и сакам да ја откријам тајната на твоето срце женско
верувам дека љубовта моја за тебе и за него е лекот
клучот кон нашето беспросторно и безвременско
чувствувам дека искрено те сака и почитува човекот

душо моја

штом отворам очи срце ми раскинуваш
штом отворам уста гради ми распоруваш
и ме прашуваш - човеку, низ што минуваш?
прво ме тешиш, а потоа пламен разгоруваш

а јас се обидувам на првиот здив да се сетам
и на милоста со која предтоа бев сиот обвиен
и немам ништо вредно, сем зборов, да ти ветам
зборот на мајасторот за сонот мој недоотспиен

со мисливе грешни по срцево бразди длабоки правам
и со тапа болка ги исполнувам тие временски траги
о душо моја помогни ми, те молам, да ги заздравам
пеколниве рани од сите мои зло-дела и изречени лаги

сакам, о душо моја, во вистината вечна да изгорам
од усниве никогаш повеќе лош збор да не изговорам
со воодушевување да го правам она што го морам
и да престанам самиот против себеси да се борам

доволно долго заблуден талкам по светов и по веков
доволно долго на глупоста и бедата јазик им плазам
и самиот се прашувам - каде трганал да оди човеков?
а јас, нити на погледот, нити на чекорот негов пазам

имај милост, душо моја, кон мене изгубениот во темнината
подај ми рака и како мало дете по Патот Твој поведи ме
по Патот на свесноста, љубовта, мудроста и вистината
и еднаш засекогаш во мирот на Царството Твое одведи ме

НЕ ( или позитивна негација)

не го затворај срцето, те молам, заради себеси
не дозволи негативното да те совлада и преплави
не ги заклучувај вратите на внатрешните небеси
не му давај на лукавиот над тебе победа да слави

немој да ми кажиш дека не сакаш и не можиш
немој да ја губиш во љубовта своја верата
немој самата себеси со нула да се помножиш
немој, те молам, верувам дека тоа не ти е намерата

моето срце за тебе секогаш ќе биде отворено
немој да мислиш дека со нешто си ме повредила
немој да жалиш за она што не/беше сторено
не верувај дека кармата негативна не` победила

ќе дојде ден кога овие зборови ќе одекнат
длабоко во твоето срце и високо во твојот ум
и тогаш сите цврстини во тебе ќе омекнат
и дури тогаш ќе видиш која си и кој сум

Sai Inspires - February 3, 2011
A person bound by objective desires will try in various ways to fulfill them. He will be a slave to his senses and their pursuits. But if one withdraws the senses from the world and gains control over their master, the mind, and engages that mind in thapas (penance), then one can establish Swaarajya or Self-mastery - independence over oneself. Bondage means to allow the senses to attach themselves to objects. When the mind that flows through the senses towards the outer world is turned inwards and is made to contemplate on the Atma, it attains Liberation or Moksha.
- Bhagavatha Vahini, Chap 31.

Sai Inspires - January 29, 2011
Creation involves the putting together of substances. What is put together must come apart in course of time and get liberated. The individual is created and so one day he has to perish. Now, some are born happy; they enjoy healthy, happy lives, while some others are born miserable. A few others are born with physical or mental deformities. Who hurt them or injured them? God is not the cause for these differences. When a particular task is done again and again, it becomes a habit, a skill; is it not? Therefore, the skill or habit that a new-born exhibits must be due to constant repetition indulged long ago. The suffering, misery, handicap or health and happiness are the consequence of the acts indulged in by the individual in previous lives. Hence, eschew violence. All must live together in peace and harmony, without causing or suffering injury.
- Sathya Sai Vahini, Chap 3, "The One Alone".

Comeback

се враќам назад во празнината
искорнат од сопствените слабини
заглибен во минатото сонувам за иднината
со плиткоста своја длабам длабини