Saturday, May 25, 2013
Ми треба супервизија
Господe, постојано налетувам на жени длабоко повредени
Кои околу срцата свои подигнале високи бедеми камени
Од сопствениот лукав его ум внатре се заробени и победени
Станеле бесни кербери на својот пекол, уплашени и осамени
Гледам како од своите меки срца направиле постели тврди
А од своите тела запустени градини полни со трње и коров
Посадиле чувства и мисли од свои животни искуства грди
Сакам да си го поткасам јазикот за да не го искажам зборов
О Господе Боже, колку сето тоа длабоко до срце ме боли
Мене психотерапевтот, мене човекот, мене мажот, мене поетот
Знам колку и’ е тешко не секоја душа пред мене да се разголи
И за прв пат вистински болката да си ја извади пред светот
И пак како прва препрека на патот се јавува несвесиот его ум
И тој со претпазливост, со сомнеж и страв, мене ме проценува
И преку проекциите сака да ме види каков психотерапевт сум
Додека внатре во срцето женско љубовта без свесност овенува
А јас постојано СВЕСНОСТ, СВЕСНОСТ ФАЛИ им повторувам
Бидете свесни како на сопствениот его ум сте му станале робови
И знам дека на цврстите ѕидови од нивните тврдини им зборувам
Јасно им е дека сакам да ги спасам од нивните надземни гробови
Тогаш егата нивни почнуваат на мене, како на арамија, да лаат
Така се чувствуваат сигурни, безбедни и од мене заштитени
А дека внатре емоционално умираат, на несвесно ниво, знаат
Но, не знаат дека за тоа се одговорни егата во главите усвитени
Се повеќе станувам свесен дека грешам кога им цртам подробно
Покасно сфаќам дека не ме разбираат што сакам да им кажам
Моето објаснување за нив станува искуство непријатно и кобно
Бидејки тоа се претвора во игра во која нивното его го снажам
А нивните умови постојано се љубопитни и бараат информации
Станувам свесен дека доста често со објаснувањата претерувам
Се’ повеќе сфаќам колку се опасни таквите ментални мастурбации
И во фактот дека тука грешам, се’ повеќе почнувам да се уверувам
Сфаќам дека нешто во начинот свој под хитно морам да сменам
Морам од позицијата на сезнајно его да се повлечам наминовно
Ако сакам нечии срца да излекувам, или нечие срце да пленам
Бидејки вака изгледам како тежок его лудак, како човечко говно
Морам под хитно кај својата колешка да одам на супервизија
Морам својот его лудак да го извадам на светлото од денот
Инаку пак ќе западнам во замката на личната хипокризија
И повторно ќе дозволам со мене да завладее его кретенот
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment