старите богови

тие се вечно млади а сепак го познаваата универз-умот од зачетокот тој е нивно вечно првороденче го зачнаа како ПРВА МИСЛА му дадоа ИМЕ И ФОРМА го крстија во сопствената крв а го венчаа со сопственото срце тоа му беше и ќерка и сестра и мајка и жена и љубовница и сега тој унивез-умот расте се шири се раѓа и умира се пре-по-раѓа ВО СОПСТВЕНОТО СРЦЕ а боговите тие вечно младите пра-старци БДЕАТ НАД НЕГО како над свое ПРВО-РОДЕНЧЕ при секое ново раѓање одново проодува со не-сигурни детски чекори при секое ново гугање одново ми меша согласките и самогласките ах тоа не-мирно универз-умче кипти од сила се смее и плаче како и секое дете ОД СРЦЕ и открива секој ден низ игра открива СО ЗАЧУДЕН ДЕТСКИ ПОГЛЕД ја открива својата боженствена природа и со секое ново откритие чувсвува нова радост и нова болка и нова тага и собира нова мудрост и дели нова љубов и копнее ПО СТАРИТЕ БОГОВИ ПО НИВНАТА ВЕЧНА МЛАДОСТ копнее со срце на жена полно со искрена љубов кон ВЕЧНОСТА