Во нас веќе нема ништо

Уморен ко зимско сонце
Болка дробам в душа пак
Уште малку имам сила
А мислев сум многу јак

Денес сум ко ноќна сенка
Што шета под неон бел
Скршен сум на сто дела
А мислев дека сум цел

Во нас веќе нема љубов
Однатре сме душо празни
На Бога се молам често
Нек ни прости нек не казни

Плачам како мало дете
И се тешам не сум крив
Кога на нас ќе се сетам
Боли срце немам здив