Умираат старите мисли, зборови и дела
Како стари влакна од зимските ни руна
И се` додека во нас врие крвта врела
Копнееме за трон, за жезло, за круна
Секое его сака да остави своја трага
Па макар натопена со туѓи солзи и крв
Убеден во вистинитоста на својата лага
Секој сонува за некаков имагинарен врв
Тежнеејки да ја оствари посакуваната цел
Користи средствата што му се на располагање
Несвесен дека малку дал а премногу зел
Плодна е почва за нова смрт и повторно раѓање
Како стари влакна од зимските ни руна
И се` додека во нас врие крвта врела
Копнееме за трон, за жезло, за круна
Секое его сака да остави своја трага
Па макар натопена со туѓи солзи и крв
Убеден во вистинитоста на својата лага
Секој сонува за некаков имагинарен врв
Тежнеејки да ја оствари посакуваната цел
Користи средствата што му се на располагање
Несвесен дека малку дал а премногу зел
Плодна е почва за нова смрт и повторно раѓање
No comments:
Post a Comment