Самотијата како мотив за пишување

Самотија
Огромни количества самотија
проврени во тенките простори
на мојата кревкост
Однатре ме ништат празнини
кои сам никако не можам да ги исполнам
Осаменост гола како ладно железо
шиба однатре
Ѕверка споулавена и нескротлива
Бесна
Крвожедна
Ги бодри несигурноста и немоќта
во мене
Сам
како парче човечко месо
фрлено во челустите на чопор ѕверови
Сам
А колку љубов имам да дадам
Колку љубов можам
Колку
Но кому
Ми фали само еден миг
само еден контакт
исполнет со ронка вистинска нежност
и малку разбирање
Само малку
А дали е тоа можно
Кој денес е спремен да се даде себеси
Дел од својата душа
Оној најискрен дел од својата суштина
Кој е спремен да ја отвори портата
на смислата на
сопственото
самостојно
самобитно
самотраење
Јас
Јас
Јас чекам отворен како небо
Госпо ми е сведок

1982